خانه ویلایی تولو
معمار: Alvaro Leite Siza Vieira
موقعیت بنا: Penafile-portugal
بدین ترتیب تفکیک این دو از یکدیگر ممکن نبوده و توده و فضا هر یک دلیلی برای وجود دیگری می باشند. مساحت زیر بنای این ویلای کوچک ۱۸۰ متر مربع بوده و نحوه گستردگی آن به سمت جنوب حداکثر استفاده از تابش آفتاب را میسر ساخته است. همچنین به دلیل فرورفتن بنا در سایت در فصول گرم نیز میتوان از سرمای طبیعی زمین جهت خنک ساختن فضاهای داخلی استفاده نمود.
مدول پایه در طراحی این بنا مربع بوده و احجام حاصل از آن مکعب ها هستند, به دلیل چرخش سه مکعب زوایای تندی در داخل پلان به وجود آمده است. این سه مکعب, اتاق های خواب والدین و دو فرزند خانواده بوده و علاوه بر چرخش حجم, بافت متفاوت بام نیز آنها را از سایر قسمت های بنا متفاوت می سازد.
چنانچه در مقطع ویلا مشاهده میشود در حالی که پله های بتنی بر روی بام ,ارتباط میان تراز بالا و پایین سایت در خارج از بنا را ممکن می سازند, در درون بنا نیز به موازات پله های خارجی پله هایی چوبی ارتباط سطوح متعدد را برقرار می سازند.
چگونگی اتصال این پله ها به دیواره های داخلی و خارجی نیز از دیگر نکات جالب توجه در پروژه می باشد. ورودی اصلی خانه که مانند ورودی یک مخفیگاه نظامی است در سمت شمال سایت و بالای دامنه کوه تعریف شده, پارکینگ بنا نیز بر روی قسمتی از بام تعبیه شده است. در سطوح بالاتر سایت فضاهای عمومی نظیر دفتر کار،نشیمن غذاخوری و آشپزخانه و در سطوح پایین تر م سه اتاق خواب به همراه سرویس بهداشتی و حمام و در انتها نیز رختشویخانه و موتورخانه مکان یابی شده اند، استخر روباز کوچکی هم بر روی آخرین سطح ویلا طراحی شده است.
چرخش حجم اتاق های خواب علاوه بر ایجاد بالکن های اختصاصی موجب پدید آمدن فیلترهای ورودی جداگانه ای نیز برای هر یک از اتاق ها شده است. ارتباط بصری مناسب میان فضاها در مقطع آنها را به یکدیگر پیوند داده و دیواره های سفید داخلی استفاده از نورگیرهای سقفی و مبلمان مینیمالیستی، یادآور فضاهای داخلی طراحی شده توسط آلوارو سیزا می باشد.
با وجود شهرت زیاد این ویلا از نظر بسیاری از منتقدین معماری نقدهایی نیز در خصوص پله های زیاد و عدم امکان استفاده از آسانسور ,عدم ارتباط پیکر بنا با طبیعت و کوچک بودن فضاهای داخلی بر این پروژه وارد می باشد.